1. Pierwsze lub główne wejście – zbudowali je Austriacy w latach dwudziestych XIX wieku. Wcześniej zostało usunięte starsze wejście z czasów weneckich.
2. Twierdza wejściowa – powstało w średniowieczu. Wenecjanie do połowy XVIII odnawiali go kilkakrotnie. Ostatnia odbudowa wykonana została w roku 1763.
3. Posterunek Avanzato – wybudowany przez Wenecjan w roku 1648 i do połowy XVIII wieku była kilkakrotnie odnawiany. Wewnątrz parteru baszty znajduje się wąski i sklepiony korytarz, tzw. Kaponera lub kazamata.
4. Drugie wejście – wczesne średniowieczne wejście do twierdzy, które zostało poważnie uszkodzone podczas oblężenia w roku 1648. Wenecjanie w całości poprawili to wejście. Dzisiejszy wygląd otrzymało za czasów Austriaków w latach dwudziestych XIX wieku.
5. Baszta Oprah – najważniejsze średniowieczne obronne miejsce zachodniej części twierdzy. Po raz pierwszy wspomniane w roku 1355. Wenecjanie kilkakrotnie ją poprawiali, dodając nową, niższą koronę.
Baszta Oprah
Pierwsze wejście, zbudowane w XIX w.
Posterunek Avanzato, wybudowany w 1648r.
Drugie wejście
6. Koszary armatnie – wybudowane przez Austriaków w latach dwudziestych XIX wieku. W roku 1931 zostało zniszczone górne piętro, tak że został zachowany jedynie parter.
7. Trzecie wejście – powstało w średniowieczu. Wenecjanie do połowy XVIII odnawiali go kilkakrotnie. Ostatnia odbudowa wykonana została w roku 1763.
8. Boczna baszta – jej fundamenty powstały w połowie XVIII wieku, a według znanych danych ukończona w roku 1763.
9. Magazyn Broni – zbudowali go Wenecjanie w połowie XVII wieku
Koszary armatnie powstały w XIX wieku
Trzecie wejście powstało w średniowieczu
Boczne baszta, fundamenty z XVIII wieku
Magazyn broni, zbudowany w XVII w.
10. Stara prochownia – wybudowana przez Wenecjan na początku XVIII wieku.
11. Mieszkanie Providura – tzw. Dom Księcia, powstał w połowie XVII wieku. Wenecjanie zbudowali je na fundamentach najstarszych budynków z okresu władców chorwackich, a później książąt z Klisu. Po odbudowie tej budowli przez Austriaków, mieściło się w niej dowództwo twierdzy i inżynieria.
12. Nowa prochownia – wybudowana przez Austriaków w latach dwudziestych XIX wieku.
13. Mały kwartir – Wenecjanie postanowili fundamenty prawdopodobnie w drugiej połowie XVII wieku, ale później bywał często przebudowywany.
Stara prochownia
Mieszkanie Providura
Nowa prochownia
Mały kwartir
14. Kościół Św. Gwidona – został zbudowany w trzecim pasie obronnym twierdzy Klis i jest prawie całkowicie zachowany. Wiadomo, że na miejscu wcześniejszego starochrześcijańskiego kościółka katolickiego Turcy, po zajęciu Klisu w roku 1537, zbudowali maczet w kształcie kwadratu z półkolistą kopułą i minaretem. Wenecjanie od razu po uwolnieniu Klisu w roku 1648 przebudowali meczet i poświęcili kościół świętemu Gwidonowi. Kościół został przebudowany jako kwadratowa budowla z jednym pomieszczeniem, z wykutej skała, z ośmiostronnym dachem. Kiedyś w kościele istniały trzy ołtarze poświęcone świętemu Gwidonowi, Błogosławionej Marii Dziewicy i świętej Barbarze, ale dzisiaj kościół nie ma żadnego inwentarzu. Wewnątrz kościoła jeszcze wciąż znajduje się kamienna chrzcielnica barokowa z XVII wieku, która służy jako kropielnica i chrzcielnica, a po prawej stronie od wejścia znajduje się mniejsza kropielnica z wyrytym rokiem 1658. Napis łaciński nad wejściem, umieszczony podczas remontu w roku 1743, mówi: „To, co pobożność zbuduje, pobożność zachowa”.
Ołtatrz
Napis z 1743 roku
Wejście do kościółka
Kamienna chrzcielnica barokowa z XVII w.
15. Bastion „Bembo” – największa pozycja armatnia w trzecim pasie obronnym i w całej twierdzy. W dzisiejszych gabarytach, z wysoką tarczą i szerokimi otworami do armat, zbudowany w połowie XVII wieku na miejscu dawniejszej baszty Kruzica i obronnego posterunku Speranza.
